ارتودنسی در قرن هفدهم برای یک زن اشرافی! - مرد کوچک

به گزارش ایلنا به نقل از لایوساینس، تحقیقات نشان می دهد که یک زن اشرافی از جامعه فرانسه در شروع قرن هفدهم برای آنکه بتواند دندان های خود را حفظ کند از سیم های طلا برای نگهداشتن دندان هایش در جای خودشان استفاده نموده است. روشی دردناک که احتمالا برای حفظ زیبایی، سبب وخیم تر شدن شرایط او شده است.

بقایای این زن به نام Anne dAlègre که از سال 1565 تا 1619 زندگی می کرد، طی کاوش های باستان شناسی در سال 1988 در Chateau de Laval در شمال غربی فرانسه کشف شد. او مومیایی شده بود و سپس در تابوت سربی دفن شده بود، که به این معنی بود که استخوان ها - و دندان هایش - به خوبی حفظ شده بودند.

روزن کالتر (باستان شناس موسسه ملی تحقیقات باستان شناسی پیشگیرانه (INRAP) در رن فرانسه) با اشاره به آنکه باستان شناسان در حفاری های سال 1988 به این موضوع اشاره داشتند که اسکلت دارای یک دندان کاذب و رباط (اصطلاح پزشکی برای نخ یا سیمی است که برای بستن چیزی استفاده می گردد) دندان بود، گفت: تا قبل از تجزیه و تحلیل بقایای جسد که سال گذشته انجام شد، ماهیت این مهم و انجام عمل جراحی دندانپزشکی بر روی این بانوی فرانسوی کشف نشده بود.

عکس های اشعه ایکس از فک ها و دندان های اسکلت نشان می دهد که سیم های طلایی ظریف برای سفت کردن دندان های زن در کجا قرار داده شده اند.

تجزیه و تحلیل مجدد جسد که با استفاده از عکس های اشعه ایکس و ایجاد تصویر سه بعدی امکانپذیر شد، نشان داد که دالگر، از یک بیماری پریودنتال (بیماری لثه) شدید رنج می برد که باعث لق شدن بسیاری از دندان های او شده بود از این رو سیم های طلایی ظریفی در جای جای دندان های او قرار داده شده بود تا از افتادن آن ها جلوگیری کند.

اغلب، سیم ها به دور بخشی از دندان ها که نزدیک لثه است، پیچیده شده اند. اما تعدادی از دندان ها نیز برای عبور دادن سیم ها سوراخ شده اند. بعلاوه یک دندان مصنوعی از عاج فیل در میان دندان ها او کشف شده است. شاید سیم کشی دندان در عصر حاضر کار ابتدایی به نظر بیاید، اما قطعا در آن عصر، یک کار پیشرفته دندانپزشکی محسوب می شد که البته بسیار هم دردناک بوده. شاید این بانوی فرانسوی برای حفظ زیبایی ظاهری خود در جامعه ای که تحت تاثیر عوامل ظاهری بود، ناچار به انجام چنین کاری شده باشد.

کالتر اعلام کرد: ممکن است لبخند زیبا برای دالگر که دو بار بیوه شده بود و تحت فشار های اجتماعی و استرس قرار داشت، اهمیت ویژه ای داشته باشد. فرای یک درمان پزشکی، هدف قطعا زیبایی شناختی و به ویژه اجتماعی بود.