نانوداروهایی که فرایند جهش کووید، 19 را متوقف می کنند - مرد کوچک

به گزارش خبرنگاران و به نقل از نانومگزین، از آنجا که جهان با ظهور یک نوع دیگر از کووید-19 موسوم به اُمیکرون در حال متحول شدن است، توجه دوباره بر محافظت به واسطه واکسن متمرکز می شود.

پرسش بزرگی که دائما مطرح می شود، این است که آیا این پایان بیماری همه گیر است یا قرار است که همیشه با نوع تازه بعدی روبه رو شویم.

شرکت فایزر(Pfizer) این هفته اعلام کرد که می توان انواع کووید-19 را تا سال 2024 مدیریت کرد زیرا این امید وجود دارد که کروناویروس از حالت همه گیر به حالت پایانی حرکت کند.

این نشان می دهد که جهان به شدت به داروهای ضد ویروسی تازه و قوی نیاز دارد که با استفاده از تازهترین نوع فناوری نانو و برنامه های کاربردی کشف دارو مبتنی بر هوش مصنوعی می توانند همه انواع کروناویروس را در منبع متوقف کنند.

کارشناسان حوزه صنعت معتقدند که واکسن های کنونی مبتنی بر آران ای پیام رسان، نشان دهنده یک پیشرفت بزرگ هستند. این واکسن ها که طی زمان بی سابقه ای پیشرفته اند، در پیشگیری از نشانه های بیماری، کاهش بار ویروسی و مقابله با توسعه انواع پیشین کووید-19 بسیار موثر بوده اند.

در هر حال، جهش های ویروسی همچنان به کاهش دادن اثربخشی واکسن، به ویژه واکسن ویروس های تنفسی مانند آنفلوانزا و کووید-19 ادامه می دهند. همچنین، بخش قابل توجهی از جامعه جهانی نمی توانند به واکسن دسترسی داشته باشند یا این که از واکسیناسیون خودداری می کنند. این عوامل، ویروس ها را قادر می سازد تا در بدن میزبان های محافظت نشده جهش پیدا کنند.

داروهای ضد ویروسی باید آسان تر توزیع شوند و راحت تر به مصرف برسند. در این صورت، اگر افراد خاصی تصمیم بگیرند که داروها را مصرف نکنند، حفاظت از اکثریت کمتر به خطر می افتد.

داروهای ضد ویروسی، متفاوت عمل می کنند. آنها به جای این که توانایی جهش را برای ویروس فراهم کنند، فرایند جهش را مختل می سازند یا مسدود می کنند. استفان گریفین(Stephen Griffin)، استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه لیدز(University of Leeds)، یکی از روش ها را مانند قرار دادن گازوئیل در موتور بنزینی توصیف کرد.

شرکت های بزرگ دارویی مرک(Merck) و فایزر، اخیرا ضد ویروس های کووید-19 را معرفی کردند؛ اگرچه پرسش هایی در مورد مدت زمان ماندگاری این داروها در بدن و دفعات دوز آنها مطرح شده است.

داروی آزمایشی شرکت مرک موسوم به مولنوپیراویر(Molnupiravir) که برای مقابله با آنفلوانزا ارائه شده است، روزانه به هشت دوز نیاز دارد؛ این در حالی که است که داروی موسوم به پکسلووید(Paxlovid) شرکت فایزر فقط به چهار دوز نیاز دارد. این دارو باید با یک داروی HIV همراه شود تا کبد نتواند آن را پیش از آغاز عملکرد، از بین ببرد.

اگرچه اثربخشی تخمین زده شده پکسلووید در پیشگیری از پیامدهای نامطلوب مانند بیماری شدید یا مرگ و میر، در حال حاضر بالا است اما اثربخشی مولنوپیراویر به طور بالقوه به 30 درصد کاهش یافته است.

همچنین این فرضیه وجود دارد که با ادامه جهش ویروس، تأثیر داروها کاهش یابد. این فرضیات، سه پرسش را ایجاد می کنند.

1. آیا این داروها می توانند بهتر از واکسن ها عمل کنند؟

2. چرا به جای این که همیشه به مبارزه با چنین ویروس هایی بپردازیم، در وهله اول از طریق اکتشافات دارویی تازه، آنها را کاملا متوقف نکنیم؟

3. چه کسی چنین راه چارههایی را ارائه خواهد کرد؟

شرکت های گوناگونی از جمله بنوولنت ای آی(BenevolentAI) به یک انجمن ملحق شده اند که هدف آن یافتن درمان هایی برای کووید-19 است. بنوولنت ای آی، داروی باریسیتینیب(Baricitinib) را به عنوان دارویی شناسایی کرده است که می تواند به درمان کووید-19 کمک کند اما گزارشی که در مجله The Lancet به چاپ رسیده است، نشان می دهد که این دارو در یک آزمایش بالینی، از هر 20 بیمار تحت درمان، تنها از یک مورد مرگ و میر جلوگیری کرد.

شرکت Verseon نیز یکی از امیدوارکننده ترین شرکت ها در زمینه کشف دارو است. انیربان داتا(Anirban Datta)، مدیر بخش بیولوژی اکتشافی این شرکت گفت: واکسن ها و داروهای ضد ویروسی کنونی، راه چاره های گذشته نگری هستند که سویه های تازه را درمان نمی کنند. ما به یک راهبرد متفاوت نیاز داریم تا هیچ گاه از جهش های ویروسی عقب نمانیم.

داتا ادامه داد: ایده Verseon این است که بر مسدود کردن مکانیسم میزبان تمرکز کند که کروناویروس سندرم حاد تنفسی 2(SARS-CoV-2) از طریق آن به سلول ها وارد می شود. برخلاف ویروس ها، سلول های میزبان جهش نمی یابند؛ بنابراین بررسی پروتئین های روی سلول های میزبان که امکان ورود ویروس را فراهم می کنند، یک راه چاره بلندمدت است.

وی افزود: با توجه به ظهور سویه بسیار عفونی اُمیکرون، ما به تازگی پروژه ای را در Verseon آغاز کرده ایم که دقیقا این کار را انجام می دهد. سایر انواع کروناویروس و سویه های آنفلوانزا، از مکانیسم مشابه کروناویروس سندرم حاد تنفسی 2 برای آلوده کردن سلول ها استفاده می کنند. این یک نکته کلیدی به شمار می رود زیرا این آخرین بیماری همه گیری نخواهد بود که بر بشریت تأثیر می گذارد.

پل استنارد(Paul Stannard)، مدیر سازمان موسوم به بنیاد جهانی نانو(World Nano Foundation) گفت: دقیقا به همین دلیل است که سازمان غیرانتفاعی ما، یک انجمن بین المللی از شرکای سرمایه گذار را برای محافظت و آمادگی در برابر همه گیری آینده گرد هم آورده است.

وی افزود: از آنجا که نهایتا تعرض به زیستگاه های طبیعی، شیوه های برخورد با حیوانات زنده یا سایر موارد، انواع دیگری از عوامل بیماری زا را معرفی می کند که انسان در برابر آنها دفاع طبیعی ندارد، می توان گفت که ما در رقابت با زمان هستیم تا طیف وسیعی از داروهای ضد ویروسی را تولید کنیم که مانع ورود ویروس به سلول های بدن ما می شوند.

یکی دیگر از داروهای ضد ویروسی که از طریق سرویس سلامت همگانی انگلستان(NHS) معرفی گشت، سوتروویماب(Sotrovinab) است که برای بیماران آسیب پذیر مانند بیماران سرطانی، دریافت کنندگان پیوند اعضا و سایر افراد دارای شرایط پرخطر به کار خواهد رفت.

دکتر مارک رایان(Mike Ryan)، مدیر اجرایی برنامه فوریت های بهداشتی(Health Emergencies Programme) در سازمان جهانی بهداشت(WHO) گفت: این همه گیری، بسیار شدید بوده و هر گوشه از این سیاره را تحت تاثیر قرار داده است اما این لزوما نوعی بزرگی از همه گیری نیست.