درجه بندی غارهای ایران
به گزارش مرد کوچک، غارهای کشور برای معین اندازه محدودیت دخالت انسان ها در هر غاری، درجه بندی می شوند.
جواد نظام دوست از غارنوردان حرفه ای و رئیس سابق انجمن غار و غارشناسی ایرانیان گفت:
فاجعه ای که غارهای ایران را تهدید می نماید این است که سازمان های دولتی و غیر دولتی یا بخش خصوصی که از قدرت دولتی یا سرمایه استفاده می نمایند به معضلی برای غارها تبدیل شده اند آن هم به بهانه گردشگری.
وی گفت که بعد از دو سال کارگروه غارشناسی کشور پیروز شده تا آیین نامه حفاظت و بهره برداری از غارها را برابر با استاندارد جهانی حفاظت از غارها تدوین و آن را به تمام ادارات کل محیط زیست استان ها ابلاغ کند. از آنجاکه رئیس کارگروه غارشناسی، معاون محیط زیست نیز هست، این نامه به ادارات محیط زیست ابلاغ شد.
در این آیین نامه قرار است شناسایی و درجه بندی غارها و نحوه درجه بندی غار در هر استانی انجام گردد. به این ترتیب تعداد غارها در هر استان معین خواهد شد و هر غار امتیاز می گیرد. در این درجه بندی زندگی جانواران، باستان شناسی، قدمت غار و.... هرکدام امتیاز دارد.
نظام دوست اضافه کرد در این درجه بندی به غارها درجه های یک تا چهار تعلق می گیرد:
1. غارهای درجه 1:
غارهایی هستند که حضور گردشگران در آن ها ممنوع است و تنها برای مطالعات و تحقیقات دانشگاهی می توان از آن ها استفاده کرد.
2. غارهای درجه 2:
غارهایی هستند که باید تحت شرایط و نظر کارگروه باشند.
3. غارهای درجه 3:
در غارهای درجه سه نیز افراد می توانند حضور پیدا نمایند.
4. غارهای درجه 4:
در غارهای درجه چهار هیچ آثاری وجود ندارد و معمولا با یک حفره آهکی پایان پیدا می نمایند. یعنی اینها غارهای کوچکی هستند که از نظر تاریخی اثر قابل ملاحظه ای ندارند.
نظام دوست اعلام کرد:
بعضی از آسیب هایی که به غارها زده می گردد، غیر قابل جبران است که تصمیمات گردشگری و بعضی از مردم، آن را به روزی انداخته اند که نجات آن غیرممکن است. به نحوی که اگرچه زمانی آب غار قابل شرب بوده، ولی اکنون این آب از بین رفته است و آنچه که به جای مانده نیز مضر است.
رئیس سابق انجمن غار و غارشناسی ایرانیان اعلام کرد:
بعضی از افراد تصور می نمایند تا غاری کشف شد باید برای آن نوپردازی نموده و مسیر رفت و آمد در آن را برای مردم هموار نمایند. در حالی که این طور نیست. غارها باید محلی برای حضور حیواناتی باشد که سال ها آنجا زندگی نموده اند به عنوان مثال اگر غاری که محل زیست خفاش ها هست را به محل رفت و آمد انسان ها تبدیل کنیم و خفاش را از محل زندگی خودش جدا کنیم، اولین صدمه اش به زمین های زراعی اطراف غار می رسد و محصولات آن منطقه در عرض دو سه سال آفت زده می شوند. چراکه وظیفه حفاش این بوده که حشرات موذی را شکار کند. اما وقتی این کار را انجام نمی دهد آفات به زمین ها هجوم می آورند.
منبع: کجارو / خبرگزاری مهر