ادبیات انتظار شوق به منجی را دامن می زند
به گزارش مرد کوچک، محمدرضا سرشار در گفت وگو با خبرنگاران ، با اشاره به اینکه انسان های کمال طلب در جست وجوی کمال مطلوبی در حوزه های مختلف آرمانی خود هستند، بیان کرد: نارضایتی انسان های کمال طلب بعد خاص مالی یا سیاسی را دربرندارد؛ بلکه وی در انتظار یک کمال مطلوب است. انتظار برای وی یک کمال احساسی، عاطفی و فکری است که به انسان هایی تعلق دارد که از مسائل روزمره فارغ شده اند یا ذاتی کمال جو و طبعی بلند دارند.
سرشار با بیان اینکه کمال طلبی و انتظار به دین و آیین خاصی تعلق ندارد، اضافه کرد: برای زرتشتیان، سوشیانث برای مسیحیان، مسیح و برای شیعیان نیز حضرت مهدی (عج) نماد انتظار است. حتی در آیین های غیر الهی چون بودائیسم نیز این باور وجود دارد که روزی یک منجی موعود از راه می رسد و انتها بشریت را ختم به خیر می نماید.
وی با تاکید بر اینکه آثار هنری و ادبی گاه به صورت مستقیم و گاهی غیرمستقیم، به مفهوم انتظار اشاره می نمایند، گفت: هر اثری که مضمون آن نشان دهنده و انعکاس نماینده اشتیاق به اوضاع بهتر اجتماعی و سیاسی باشد، شامل هنر و ادبیات انتظار است.
این نویسنده و منتقد ادبی با بیان اینکه نوعی غفلت را در هنر و ادبیات معاصر شاهدیم، اضافه کرد: متاسفانه رگه های دیدگاه اومانیستی را در هنر و ادبیات امروز می بینیم که به دنیا دیگر اعتقادی ندارد و هنر و ادبیات ابزاری برای رفع کردن عطش فطری و درونی انسان هاست و شاعر و هنرمند انسان گرا کوشش دارد از هنر برای تشفی احساس احتیاج مخاطبان خود استفاده کند. گویی میلی دردناک و ناشناخته وجود دارد که هنر و ادبیات آن را تسکین می دهد.
وی در بیان ویژگی ممتاز ادبیات انتظار مطرح کرد: هنر و ادبیات رویکردی متفاوت دارد به گونه ای که با ارائه تصویر از واقعیت های موجود خواننده را متوجه هدف خلقت و کمال متعالی می نماید و بر بی قراری های وی دامن می زند تا پرشور و بی تاب به سوی زندگی آرمان شهری متعالی قدم بردارد.
سرشار با بیان اینکه نویسنده و هنرمند منتظر کسی است که غیرمستقیم به نقد شرایط موجود می پردازد، گفت: مخاطب ادبیات انتظار به زندگی غریزی و مادی خود قانع نمی گردد و می کوشد قله های کمال انسانی را در سایه یک موعود بزرگ طی کند تا بتواند به سرمنزل مقصود که حقیقت است نائل گردد.
منبع: ایبنا - خبرگزاری کتاب ایران