پوست انسان هم می تواند طعم ها را احساس کند و دانشمندان علت آن را کشف کردند!
به گزارش مرد کوچک، وقتی طعم تلخی را در دهان خود حس می کنید، به احتمال زیاد بلافاصله آن را بیرون می اندازید. این واکنش غریزی یک مکانیسم دفاعی طبیعی است که ما را از مصرف مواد سمی و مضر بازمی دارد. اما آیا تا به حال فکر نموده اید که این گیرنده های تشخیص طعم تلخ ممکن است در جاهای دیگری از بدن هم وجود داشته باشند؟
مطالعه ای تازه نشان داده که گیرنده های طعم تلخ فقط در زبان قرار ندارند، بلکه در پوست نیز هستند. محققان دریافته اند که این گیرنده ها در سلول های پوستی وجود دارند و به بدن یاری می نمایند تا از ورود و تجمع مواد بالقوه خطرناک جلوگیری کند.
کشف حضور گیرنده های طعم در سلول های پوستی
تحقیقی که به وسیله زیست شناسان دانشگاه علوم اوکایاما اجرا شده است، نشان می دهد که گیرنده های طعم نوع 2 (TAS2Rs) نه تنها روی زبان بلکه در سلول های کراتینوسیت (Keratinocytes) - سلول های اصلی تشکیل دهنده اپیدرم - نیز وجود دارند.
پیش از این تصور می شد که گیرنده های طعم تلخ فقط برای شناسایی مواد مضر در غذاها روی زبان ما تکامل یافته اند، اما پژوهش های تازه نشان داده اند که این گیرنده ها در نقاط مختلف بدن حضور دارند. این گیرنده ها در روده، معده، مجاری هوایی فوقانی و حالا، طبق این پژوهش، در پوست نیز یافت شده اند.
یک مطالعه در سال 2015 نشان داد که این گیرنده ها نه تنها در سلول های پوستی وجود دارند، بلکه فعالیت زیادی دارند و به طور مستقیم در فرآیندهای دفاعی پوست نقش ایفا می نمایند. اما پژوهش تازه وارد مرحله ای عمیق تر شده و نشان داده که این گیرنده ها دقیقاً چگونه عمل می نمایند.
آزمایش واکنش پوست به طعم تلخ
برای آنالیز نحوه عملکرد این گیرنده ها، دانشمندان از سلول های پوستی آزمایشگاهی استفاده کردند و آن ها را در معرض یک ماده بسیار تلخ به نام فنیل تیوکاربامید (Phenylthiocarbamide - PTC) قرار دادند. این ترکیب به علت تلخی شدید خود، در بسیاری از مطالعات مربوط به ژنتیک طعم تلخ مورد استفاده قرار می گیرد.
هنگامی که گیرنده های پوستی PTC را شناسایی کردند، یک واکنش فوری در سلول ها رخ داد. در این فرآیند، بدن آغاز به فراوری گروهی از انتقال دهنده های ABC (ABC Transporters) کرد که کار آن ها انتقال این ترکیب تلخ از درون سلول به بیرون است.
آزمایش اثبات دفع مواد تلخ از سلول
برای آنالیز اینکه آیا این مکانیسم واقعاً کار می نماید یا نه، پژوهشگران از یک رنگ خاص استفاده کردند که در حالت عادی باید از سلول خارج می شد.
اما زمانی که سلول ها در معرض وراپامیل (Verapamil) - یک ماده ای که جلوی عملکرد انتقال دهنده های ABC را می گیرد - قرار گرفتند، رنگ در داخل سلول باقی ماند و راهی برای خروج پیدا نکرد. این آزمایش به طور قطعی نشان داد که گیرنده های طعم تلخ در پوست واقعاً به دفع مواد ناخواسته از سلول ها یاری می نمایند.
حفاظت از سلول های پوستی در برابر مواد سمی
این مکانیسم نه تنها به دفع مواد تلخ یاری می نماید، بلکه می تواند یک نقش محافظتی در برابر سموم ایفا نماید. در آزمایشی دیگر، پژوهشگران سلول های پوستی را در معرض دوز سمی یک آنتی هیستامین به نام دیفن هیدرامین (Diphenhydramine) قرار دادند.
نتایج شگفت انگیز بود! سلول هایی که گیرنده های طعم تلخ آن ها از قبل فعال شده بودند، مقاومت بیشتری در برابر این ماده سمی نشان دادند و مقدار زنده مانی آن ها بالاتر بود. این یافته نشان می دهد که گیرنده های طعم تلخ نه تنها برای دفع مواد تلخ از سلول ها مهم هستند، بلکه می توانند سلول های پوست را در برابر ترکیبات سمی محافظت نمایند.
آیا می توان از این ویژگی برای مراقبت از پوست استفاده کرد؟
یکی از نکات جالب این پژوهش این است که محققان پیشنهاد داده اند که می توان از ترکیبات خاصی برای تحریک این گیرنده ها استفاده کرد و توانایی پوست را در دفع سموم افزایش داد.
این ایده ممکن است در آینده منجر به فراوری محصولات پوستی گردد که به خروج مواد مضر از پوست یاری نمایند. برای مثال، شاید استفاده از ماسک ها یا اسکراب های طبیعی که گیرنده های طعم تلخ را تحریک می نمایند، به افزایش پاک سازی و سم زدایی پوست یاری کند.
منبع: FASEB BioAdvances
منبع: یک پزشک